Σύμφωνα με νέες μελέτες η έκθεση στο κρύο μπορεί να είναι θεραπεία του διαβήτη
Είχατε σκεφτεί ποτέ ότι μια παγωμένη, γκρίζα, θυελλώδης μέρα που κρυώνετε τόσο πολύ και τρέμετε μπορεί να είναι καλή για την υγεία σας;
Συνεχώς οι ειδικοί υγείας διαπιστώνουν και μαθαίνουν όλο και περισσότερα στοιχεία για το πόσο ευεργετική είναι η έκθεση στο κρύο ή οποία συνοδεύεται από ρίγος. Η λεγόμενη Κρυοθεραπεία δεν είναι ευρέως διαθέσιμη για το λόγω ότι οι εξειδικευμένες ιατρικές μελέτες είναι λίγες.
Μια νέα Μελέτη του Διαβήτη (EASD) βοήθησε να καλυφθεί ένα μέρος αυτού του κενού. Υποδεικνύει ότι η έκθεση στο κρύο μπορεί να είναι ευεργετική για άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Ο Adam Sellers, διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ στην Ολλανδία ανέφερε με στοιχεία ότι το ρίγος κατά την επανειλημμένη έκθεση στο κρύο βελτιώνει την ανοχή στη γλυκόζη, μειώνει την αρτηριακή πίεση και μειώνει τα επίπεδα σακχάρου και λίπους στο αίμα.
Στην έρευνα αυτή στρατολογήθηκαν 17 συμμετέχοντες –11 άνδρες και τέσσερις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες– ηλικίας μεταξύ 40 και 75 ετών που είχαν επίπεδα σακχάρου στο αίμα και A1C (ένα μέτρο μακροπρόθεσμου ελέγχου της γλυκόζης) στο ανώτερο εύρος.
Τα άτομα αυτά εκτέθηκαν στο κρύο για μία ώρα κάθε μέρα για 10 ημέρες. Σύμφωνα με τον Sellers, «Προκαλέσαμε το κρύο με ένα κοστούμι με έγχυση νερού που φορούσε ο συμμετέχων, μέσα από το οποίο ρέει νερό στους 10°C και αυτό κρατάει κρύο τον συμμετέχοντα. Τελικά, ο συμμετέχων αρχίζει να τρέμει και επαναλαμβάνει αυτή τη διαδικασία για τουλάχιστον μία ώρα κάθε πρωί για 10 ημέρες».
Η υπόθεση ήταν ότι το ρίγος μπορεί να προκαλέσει μηχανική σύσπαση των μυών, δημιουργώντας έτσι θερμότητα και καύση θερμίδων.
Ρυθμιζόμενη έκθεση στο κρύο & Οφέλη
Στην έρευνα αυτή χορηγούσαν ένα τεστ ανοχής γλυκόζης από το στόμα δύο φορές για κάθε άτομο – μία φορά πριν από την έναρξη της δοκιμής 10 ημερών και ξανά στο τέλος. Παρατηρήθηκε ότι η μέση γλυκόζη πλάσματος νηστείας (σάκχαρο αίματος) μειώθηκε σημαντικά σε 13 από τους 15 συμμετέχοντες ενώ η ανοχή στη γλυκόζη βελτιώθηκε κατά 6%. Οι συγκεντρώσεις τριγλυκεριδίων και ελεύθερων λιπαρών οξέων μειώθηκαν επίσης – κατά πολύ (32%).
Σύμφωνα με τον Sellers, «Αυτό είναι σημαντικό επειδή τα ελεύθερα λιπαρά οξέα εμπλέκονται στον ρόλο της αντίστασης στην ινσουλίνη. Επιπλέον, η μεγάλη μείωση των τριγλυκεριδίων θα μπορούσε να έχει συνέπειες για την αθηροσκλήρωση, η οποία μπορεί επίσης να είναι ευεργετική».
Επίσης, και τα 15 άτομα εμφάνισαν μείωση της αρτηριακής πίεσης, η οποία ο Sellers ανέφερε πως σχετίζεται με την μείωση του καρδιακού παλμού ηρεμίας.
Στην παρουσίαση της EASD, ο παρευρισκόμενος Denis P. Blondin από το Πανεπιστήμιο του Sherbrooke στον Καναδά, σημείωσε ότι : η πραγματικότητα είναι ότι γνωρίζουμε ότι μπορεί να είναι δύσκολο και ακόμη και επώδυνο για τα άτομα με παχυσαρκία να ασκηθούν, και ως εκ τούτου, η έκθεση στο κρύο προσφέρει έναν παθητικό τρόπο βελτίωσης του μεταβολικού προφίλ και της καρδιαγγειακής μας υγείας. Σίγουρα δεν είναι ρεαλιστικό για πολλούς να προταθεί η έκθεση στο κρύο ως θεραπεία, αλλά η έκθεση στο κρύο … έχει αυξηθεί σε δημοτικότητα τα τελευταία πέντε χρόνια και έχει επίσης αποτελέσει πολιτιστικό βασικό στοιχείο για πολλές σκανδιναβικές χώρες… Σίγουρα είναι άβολα στην αρχή… αλλά η προσαρμογή γίνεται πολύ γρήγορα».
Ο Sellers θεωρεί τα δεδομένα αν και προκαταρκτικά, προκαλούν σκέψη. Ανέφερε συγκεκριμένα: «Η έρευνα αυτή ήταν ένα σημαντικό πρώτο βήμα για τη διερεύνηση της επίδρασης του ρίγους στην υγεία. Τα ευρήματά είναι ελπιδοφόρα και μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία, δεδομένου ότι το ρίγος βελτίωσε πολλά καρδιομεταβολικά αποτελέσματα υγείας που σχετίζονται με ασθένειες όπως ο διαβήτης τύπου 2.
Σε μελλοντικές μελέτες, θα αξιολογηθεί η επίδραση του ρίγους σε ενήλικες με διαβήτη τύπου 2». Σημείωσε επίσης, «Για εκείνους τους ανθρώπους που δεν μπορούν να ασκηθούν για οποιονδήποτε λόγο αυτό μπορεί να είναι μια καλή εναλλακτική».
Πηγή: glykouli.gr
