Κομμωτήριο στη Χαλκίδα
Όταν ρωτήθηκε η Αμερικανίδα σκηνοθέτιδα και σεναριογράφος Νόρα Έφρον, ποιό αγαθό της σύγχρονης εποχής ήταν εκείνο, που πρόσφερε τη μεγαλύτερη υπηρεσία στις γυναίκες, δεν στράφηκε ούτε προς την πλευρά της Ιατρικής ούτε προς την πλευρά της Τεχνολογίας, όπως κανείς θα περίμενε. Χωρίς ενδοιασμό και με ευθυβολία μίλησε για τις βαφές μαλλιών, την πιο επαναστατική εφεύρεση και το κρίσιμο βήμα, κατά τη γνώμη της, για την αέναη μάχη των γυναικών με το χρόνο.
ΚΟΜΜΩΤΙΚΗ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
Οι πρώτοι κουρείς εμφανίστηκαν περίπου το 3500 π.Χ. στην Αρχαία Αίγυπτο. Εκείνη την εποχή υπεύθυνοι για το κόψιμο των μαλλιών ήταν οι ιερείς και οι γιατροί. Θεωρούνταν από τα πιο σεβαστά άτομα της κοινωνίας καθώς ο κόσμος τότε πίστευε πως τα μαλλιά μπορούν να αποτελέσουν το σημείο εισόδου των κακών πνευμάτων στο σώμα και έτσι το κούρεμα τους βοηθούσε να προστατευτούν.
ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ «ΤΑΣΕΙΣ» ΑΝΑ ΠΕΡΙΟΧΗ
Την περίοδο 480-146πχ οι γυναίκες είχαν πολλές κορδέλες για τα μαλλιά και συχνά τα τύλιγαν σε διάφανα υφάσματα και σενδόνη δηλαδή μια μαντίλα τυλιγμένη γύρω από τα μαλλιά. Χρησιμοποιούσαν και το λεγόμενο σάκο δηλαδή καπέλο με φούντα στην κορυφή. Στην Κρήτη τα μαλλιά είναι μακριά σπειροειδή, που κοσμούν περίτεχνα το πρόσωπο και εμφανίζονται με κεφαλοκαλύμματα. Στις Μυκήνες οι γυναίκες φαίνεται να ακολουθούν τα κρητικά πρότυπα. Στην Αρχαία Ελλάδα οι γυναίκες είχαν την τάση να μαζεύουν τα μαλλιά τους και να κάνουν κοτσίδες με αρμονικά σχήματα. Στην Εύβοια π.χ. συνηθίζουν να ρίχνουν τα μαλλιά πίσω στη ράχη γι’ αυτό λέγονται «οπισθόκομαι».
Οι Θράκες ονομάζονται «ακροκόμοι» γιατί ανυψώνουν τα μαλλιά τους στην κορυφή της κεφαλής, ενώ οι Μακεδόνες επιμένουν στα μακριά μαλλιά και μόνο μετά την μάχη των Αρβυλών επέβαλε ο Μέγας Αλέξανδρος τη μόδα των κοντών μαλλιών γιατί αντιλήφθηκε ότι τα μακριά μαλλιά στους στρατιώτες δεν εξυπηρετούσαν τις συμπλοκές στις μάχες. Στην Σπάρτη οι παρθένες είχαν μακριά και απλή κόμμωση αλλά την ημέρα των γάμων τους, η νύφη έκοβε (έκειρε) τελείως τα μαλλιά της. Συνήθιζαν δε να στολίζουν τα μαλλιά τους με διάφορα κοσμήματα όπως: το διάδημα, τη στεφάνη, τη μήτρα (κορώνα), την ταινία, την άμπυξ και την σφενδόνη.